Saturday, March 18, 2017

To Kill A Mokingbird


Harper Lee’s masterpiece, To Kill a Mockingbird, has become a classic piece of literature and a staple of American culture and southern history. The narrator and protagonist, Scout Finch, along with her brother, Jem, and their friend, Dill, begin the story as lighthearted, inquisitive and playful children who are fascinated by a mysterious neighbor named Arthur “Boo” Radley. As the story progresses, they have a series of encounters with Boo, but they do not know it (until all comes to a head in the tragic and life-altering conclusion).

Jem and Scout’s father, Atticus Finch, is the county’s best lawyer, and also a representative to the state legislature. He is tasked with defending a black man against the charge of rape, a task that will change his children forever.

Although the book wrestles with issues of racism, violence, bigotry, caste, and education, its primary concern is coming-of-age and the requisite loss of innocence. Scout’s innocence, in particular, but also Jem and Dill’s, is threatened by successive incidents that reveal to these generally kind, somewhat simple kids the presence and nature of human evils. This is made especially clear with the conviction of Tom Robinson, a black man who, from the start, was bound to be found guilty, despite Atticus Finch’s brilliant defense and the clear evidence support Robinson’s innocence. This conviction shatters Jem’s world and forces him into manhood, meanwhile causing Dill, a gentle and artistic soul, to face the harsh realities of a world he tries so hard to avoid.

The trial is only the first of two major incidents which will change the kids’ worlds. The second happens at the end of the book, when the man whom accused Robinson of rape (and whom Atticus clearly implicates instead), attempts to make good on his promise to ruin Atticus Finch. Although neither he nor anyone in his family was punished for their perjury and false accusations, and although Robinson was ultimately convicted and suffered the harshest fate, Bob Ewell still feels it necessary to seek his own justice for the “damage of character” done to him at the trial.

 This particular subplot is telling of how class, within white society, is just as important and just as divided as the world of blacks and whites.

Ultimately, To Kill a Mockingbird is an exploration of human nature and each individual’s capacity for both good and evil. It is a commentary on the importance of moral education much more so than academic education, and a discussion on social class and the true meaning of justice and who is entitled to it. Harper Lee utilizes interesting Gothic techniques, reminiscent of the great southern Gothics such as Flannery O’Connor, to build tension and anticipation, and to foreshadow the story’s more important events.

Allowing the story to be told from Scout’s point of view, in retrospect, adds both honesty and evidence to the story, but also some room for doubt.  She narrates the entire story in the first person, as through her childhood self’s eyes, but then adds analysis and supplementary thoughts to the narration, as of an experienced adult revisiting these events after many years. The inclusion of these comments makes the narrator more trustworthy, as it reveals to us that she is aware (and admitting) that she is somewhat distanced from the time and place of the story and, therefore, could possibly be over or under-exaggerating certain things.

The tone of her narration, like the tone of the story, begins in childhood innocence but becomes increasingly foreboding and self-conscious as the tale unwinds.

To be sure, To Kill a Mockingbird holds a beloved place in the hearts of many readers and also a coveted spot in the canon as a “classic” of American literature. The book is well-written and masterfully constructed (where and how Lee begins the story, for instance, is strikingly effective. The characters, good, bad, and indifferent, are believable, interesting, and important to the plot and scenery. This is a book to revisit again and again.

Thursday, March 16, 2017

Ang Tsinelas ni Dr. Jose Rizal


Maganda ang dagat at ang ilog sa aming bayan sa Laguna.
Bughaw na may halong luntian kapag walang sigwa. Ang tubig sa wawa ay napapaligiran ng mga kawayang sumasayaw na tila umiindak kapag nahihipan ng hangin.
Ang mga bangkang may layag ay parang mga paru-parong puti na
naghahabulan.
Ang bangka ay karaniwang gawa sa kahoy na inukit sa matibay
na kahoy na nakukuha sa aming gubat. Kung minsan ito ay may dalawang katig na gawa sa matitibay at mahabang kawayan upang ang bangka ay hindi gumiwang kapag ito ay nakatigil sa tubig.
Karamihan sa gamit nito ay pangingisda nguni’t sa aming
lalawigan, ang ay ginagamit namin sa paglalakbay lalo na sa pagtawid sa ibayo ng dagat. Mas mabilis ito kaysa gumamit ng kalabaw o ng karetela.
Naalala ko pa noon kasalukuyang kaming nakasakay sa bangka
nang humulagpos ang isa kong tsinelas. Ang tsinelas ay ang gamit namin sa pagpasok at pagpunta sa mga lakaran kung saan ang bakya na gawa sa kahoy ay hindi nararapat.
Mabilis itong inanod sa tubig bago ko nahabol para kunin.
Malungkot ako dahil iniisip ko ang aking ina na magagalit dahil sa pagkawala ng aking tsinelas.
Tiningnan ako ng nagsasagwan nang kinuha ko ang aking isa
pang tsinelas at dali dali kong itinapon sa dagat, kasama ang dasal na mahabol nito ang kapares na tsinelas.
“Bakit mo itinapon ang iyong isa pang tsinelas?” tanong sa
akin ng kasamahan ko sa bangka.
“Isang tsinelas ang nawala sa akin at walang silbi sa
makakakita. Ang isang tsinelas na nasa akin ay wala ring silbi sa akin. Kung sino man ang makakuha ng pares ng tsinelas ay magagamit niya ito sa kaniyang paglakad.
Napatingin ulit sa akin ang mama. Marahil naunawaan niya ang
isang batang katulad ko.

Di Mo Masilip Ang Langit

Ni Benjamin Pascual


Mga Tauhan:
1. Luding- mabait at mapagmahal na asawa
2. Asawa ni Luding-  nakulong dahilan sa galit niya sa mga taong hindi tumulog sa kanyang asawa
3. Mga nars at doctor    
4. Mr. at Mrs. Cajucom


Buod
Ang kwentong ito ay tungkol sa lalaking nakulong dahil sa isang pagkakamali. Sa galit niya sa mgadoctor at nars na hindi manlang tumulong sa kanyang asawa sa pinagdalhan nitong ospital na siya mismo ang isa sa mga gumawa ay nagdilim ang paningin niya at nawala sa sariling katinuan. Sinunogniya ang bilding ng ospital sa pag-aakalang makakaganti siya sa mga ito sa pagkawala ng kanyang anak.

Uring Pampanitikan
Ang uri ng panitikan na ito ay isang maikling kwento kung saan naglahad at nagsalaysay ang may-akdang mga pangyayari sa kwento.

Istilo ng Paglalahad
Ang istilo ng paglalahad ng may-akda ay panumbalik- isip kung saan inilahad ng may-akda ang mgapangyayari   sa   kasalukuyan   hanggang   sa   paglalahad   nito   ng   mga   pangyayari   sa   nagdaan   niyangkaranasan. Ikinuwento ng may- akda ang dahilan ng pangunahing tauhan kung bakit ito nakulong.

Mga Dulog Pampanitikan 
Moralistiko
Ipinakita sa akda ang pagsasawalang bahala ng mga taong nakapaligid sa kanya. Hindinila binigyang halaga ang pakiusap ng taong humihingi ng tulong. Ipinakita rin ditto ang hindimagagandang pag-uugali ng mga tauhan, gaya ng pang-aapi sa mga mahihirap.
Sosyolohikal
Ipinakita sa akda ang ugnayan ng  tao sa kanyang kapwa at ang suliranin na madalas namakikita sa lipunan, nitong ginagalaan. Ipinakita ang pakikisalamuha ng mahirap sa mayayamankung saan madalas na makikitang inaapi ng mayayaman ang mahihirap tulad ng ipinakita sakwento.
Sikolohikal
Ipinakikita sa akda na ang Tao ay nagbabago o nagkakaroon ng panibagong behavior dahil may nag-udyok na mabago o mabuo ito. Tulad ng nangyari sa pangunahing tauhan, dahilan sa pagwawalangbahala ng mga taong hinihingian niya ng tulong, nagkaroon ng pagbabago at hinanakit sa kanyang puso.

Bisang Pampanitikan
Bisa sa Isip
“Ang nawala na ay hindi na maibabalik”. Ito ang naikintal ko sa aking isipan matapos kong mabasa angkwentong ito.  Bagamat alam na niyan hindi na niya maibabalik ang kanyang anak na namatay dahilansa mga taong walang pagpapahalaga, gumawa pa rin siya ng paraan na alam niyang hindi tama. Kaya sabandang huli siya rin ang nagdusa. Gayundin, sa pagsusuri ng akdang ito, napagtanto ko na hindi talagapantay ang antas ng pamumuhay sa ating lipunan. Ngunit magkagayon man, nararapat na bigayanghalaga ang mga taong nangangailangan ng higit na pag-unawa at pagmamalasakit.
Bisa sa Damdamin
Matapos   kong   mabasa   ang   akdang   ito,   nakaramdam   ako   ng   pagkapoot   tulad   ngnaramdaman ng tauhan sa akda sapagkat hindi man lang siya tinulungan ng mga taong maykakayahang magpaanak sa kanyang asawa. Nakakalungkot isipin na kung sino pa ang mga taongnasa mataas na antas ay siya pang walang pagmamalasakit sa kapwa.
Bisa sa Kaasalan 
 “Hindi maitatama ang isang pagkakamali ng isa  pang pagkakamali”. Sa ginawa  ngtauhan sa akda, alam niyang hindi makatarungan ang ginawa sa kanyang asawa ngunit ngunitmas mali pa rin  ang naisip niyang paraan. Marapat na idinaan niya ito sa isang  legal napamamaraan.


I Am Strong

I am strong
You may simply disregard me
with your arrogant throng
You may treat me with disrespect
I'm still here, I am strong
Why don't you like it when I succeed?
Why can't you be happy for me?
I walk on air, confidently
so, foot loose and fancy free
Just like hope and like faith
and the sureness of birdsong
I know where I belong...
I am strong
Did you want me to be shaking
so scared and all alone?
Feeling lost and so abandoned
with nowhere to call my home?
Does my happiness distress you?
Does it make you feel upset?
That I'm at peace lovin' myself
Livin' life without regret?
You may shred me with sarcasm
You can say I don't belong
You can hate me with your jealousy
But still, like iron, I'm strong
Does my confidence disturb you?
Can you not visualize?
That my words are captivating
and the crowds they mesmerize?
From ancestral farmers sowing seed
I am strong
From hardy men of faith who believed
I am strong
I'm a true wordsmith, spinning words so true
weaving and knitting, as true poets do.
Never giving in to fear or to doubt
I am strong
I know what the love of God is about
I am strong
Building on the faith my forefathers had
I encourage the weak, make their hearts glad
I'm strong
I'm strong
I'm strong


Friday, January 13, 2017

Masdan Mo Ang Kapaligiran

Intro:
Wala ka bang napapansin sa iyong mga kapaligiran?Kay dumi na ng hangin, pati na ang mga ilog natin.


Refrain 1: 
Hindi na masama ang pag-unlad at malayu-layo na rin ang ating narating ngunitmasdan mo ang tubig sa dagat dati'y kulay asul ngayo'y naging itim ang mga duming ating ikinalat sa hangin sa langit huwag na nating paabutin upang kung tayo'y pumanaw man, sariwang hangin sa langit natin matitikman


Refrain 2:
Mayron lang akong hinihiling sa aking pagpanaw sana ay tag-ulan gitara ko ay aking dadalhin upang sa ulap na lang tayo magkantahan


Refrain 3:
Mga batang ngayon lang isinilang may hangin pa kayang matitikman? may mga puno pa kaya silang aakyatin may mga ilog pa kayang lalanguyan?


Refrain 4: 
Bakit di natin pagisipan ang nangyayari sa ating kapaligiran hindi na masama ang pag-unlad kung hindi nakakasira ng kalikasandarating ang panahon mga ibong gala ay wala nang madadapuan masdan mo ang mga punong dati ay kay tatag ngayo'y namamatay dahil sa 'ting kalokohan


Refrain 5: 
Lahat ng bagay na narito sa lupa biyayang galing sa diyos kahit nong ika'y wala pa ingatan natin at 'wag nang sirain pa pagkat pag kanyang binawi, tayo'y mawawala na  


Watch the Environment


Intro:
Have you notice anything in your environment? The air has gone polluted. Even so our children. 


Refrain 1: 
Progress isn't a bad thing, and we have come a long way with it But look at the waters of the seas before they were blue but have already turned to black Do not let all the dirt we have made and scattered into the air reach the heavens So when we are gone, we will only have fresh air to breathe in heaven


Refrain 2:
There is only one thing I'm asking for, that when I die I hope it will be during the rainy season With me, I'll bring my guitar, so together, all of us will sing upon the clouds 


Refrain 3: 
Those children that are born today,Will they still have the air to breath? Will they still have the trees to climb up on? Will they still have rivers for them to swim into?


Refrain 4: 
Why don't we think about what's happening to our environment? Progress isn't a bad thing if it does not harm our nature There will come a time, even those birds will have nowhere to perch on Look at that tree that has stood there robust for a very long time, now dying because of our foolish actions 


Refrain 5: 
All of the things that exist on this earth are all blessings from God even before you're still not here Let us take care of it, and protect it because if He will take it back from us, we will all be gone.  

Tuesday, January 10, 2017

Pakiusap


Kung mamahalin mo siya, mag-iingat ka.

Delikado ang mga binibitawan niyang salita
At makikita mo ang kakaibangan pungay nang kaniyang mga mata; 
Kaya oo, kung mamahalin mo siya, mag-ingat ka. 

Hindi mo siya pwedeng isiid sa isang kahon at panatilihing iyo, 
Matuto kang tumalikod sa mga bagay na pinaniniwalaan mo, 
Masasanay ka na wag makinig sa mga bagay na kinukwento nila sayo
At magbubulag-bulagan ka sa kung ano ang totoo. 
Ganyan.

Ganyan ang epekto ng pagmamahal sa isang taong hindi nakalaan para sa iyo
At maniwala ka sakin, sa mga payong sasabihin ko, 
Kasi minsan na niya akong nilagay dyan sa pwesto mo. 

Oo, ako ang dating laman ng mga yakap niya.
Ang kamay ko, ang mga kamay na dating kanya 
Ako ang pagmamayari niyang ipinagdamot niya sa iba
Ngunit kalaunan ay ipinagpalit at isiniwalang bahala 
Kaya kung pangangakuan ka niya, pakiusap wag kang maniwala 

Kung sabihin man niya sayo ang mga salitang "Walang hanggang" 
Pakiusap, matuto kang lumisan 
Hindi magtatagal, ikaw ang maiiwan 
Hindi ko balak na siya'y siraan 
Pakiusap, dahil minsan na niya akong sinaktan 
At maniwala ka man o hindi, walang gamot sa taong tanga kundi ang pansariling pagkagising sa katotohanan.